Debuutroman van Jef Stroo

“Een spannend en confronterend verhaal over de moedige keuzes van gewone mensen, meegezogen in de waanzinnige maalstroom van het fascisme.”
Prof. Dr. Karel van Nieuwenhuyse, lerarenopleiding geschiedenis K.U. Leuven

Synopsis & fragment

 

Karel Becue laat het puin van de Grote Oorlog en zijn verleden achter in de Westhoek. Hij ontmoet Anna Blomsfeld op een reis door Duitsland. Passie laait op. Karel wordt herkend door een gewonde Duitse oorlogsveteraan en een gedeeld verleden wordt blootgelegd.

In Brussel ontmoet Karel Becue bij toeval Johanna Devreese. Hoewel deze vrouw in 1914 een stempel van verwondering in zijn geheugen drukte, negeert hij haar groet. Maar niet veel later koesteren Becue, de Duitse Anna en de Vlaamse Johanna een bijzondere, onconventionele liefdesrelatie en worden onvoorwaardelijke ‘compagnons de vie’.

In september 1938 maakt Becue – ondertussen spraakmakende journalist van The Guardian – deel uit van een Engelse vredesmissie op Duitse bodem. Hij neemt Jen Walker op sleeptouw, de jonge protegee van de Engelse premier. Hun contacten met gewone burgers kerven krassen op het imago van het naziregime. Becue brengt zichzelf en de vredesmissie in gevaar …

Wie is die kleine garnaal die de top van het regime uitdaagt?

Fragment

‘Schenk eens klare wijn, Kurt. Wie houd je voor de gek, in de pas lopen ligt jou helemaal niet.’ 
Haar uitspraak krabt treiterig aan de korst op zijn geweten en doet de jeuk oplaaien. De onverschilligheid waaronder zijn denken schuilgaat dreigt te vervellen als de huid van een slang. Vroeg of laat moet hij die last van zich afwerpen? De gedachte nam een slok adem, maar duikt weer onder.     
‘Karel Becue is een koppig man.’     
Zijn felblauwe ogen haken zich vast in haar pupillen, haar tepels schrikken op. Een warme stroom in haar bloed vloeit door haar lichaam.        
‘Laten we de zaken simpel houden, Jen. Ik hou gewoon van muziek en mijn smaak laat ik door niemand inperken … Maar, muziek is één ding …’     
Hij zucht en schrikt van de snelheid waarmee hij haar opmerking pareert.
‘De melodie in jouw woorden klinkt zo vals als wat, Kurt. Als je het mij vraagt doe jij hard je best om met je hoofd naar beneden in de pas te lopen, gefocust om niet te struikelen. Wat maak je me wijs, dat jij je ziel witwast met muziek? Ik begrijp het niet.’

 

Jef Stroo
Het blauwe schrift
Uitgeverij Sterck & De Vreese
ISBN 978 90 5615 527 8